زندگی نامه امام حسن عسکری (علیه السلام)
امام حسن عسکری (ع) فرزند بزرگوار امام هادی (ع) است. نام ایشان حسن و کنیه وی ابومحمد بود. در بعضی منابع کنیههای ابوالحجه، ابوالحسن و ابوالقائم نیز برای ایشان ذکر شده است. ایشان با بانویی که مادر امام زمان (عج) است ازدواج کردند. نام این بانوی بزرگوار را نرجس خاتون و در برخی منابع ملیکا ذکر کردهاند. همچنین گفته شده است که این بانو نوه قیصر روم و از خاندان شمعون، وصی بلا فصل حضرت مسیح است. در مورد تعداد فرزندان ایشان نیز اختلاف نظر وجود دارد ولی اکثر منابع امام زمان (عج) را تنها فرزند ایشان میدانند.
نام مادر امام حسن عسکری (علیه السلام)
بنا بر منابع تاریخی معتبر مادر امام حسن عسکری (ع) کنیزی به نام حُدیث یا حدیثه بوده است. در برخی از منابع نیز نام او سوسن، عسفان و سلیل ثبت شده است.
نحوه و علت شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام)
امام یازدهم در ۲۸ سالگی در تاریخ ۸ ربیعالاول سال ۲۶۰ هجری قمری و در دوره حکومت معتمد عباسی به شهادت رسید. عدهای از مورخان علت فوت امام حسن عسکری (ع) را بیماری ذکر کردهاند و عدهای نیز خوراندن سم به ایشان را علت شهادتشان میدانند. همچنین در مورد ماه شهادت ایشان نیز اختلاف نظرهایی وجود دارد و برخی ماههای ربیعالثانی و جمادیالاولی را ماه شهادت ایشان میدانند.
محل شهادت و دفن امام حسن عسکری (علیه السلام)
امام یازدهم در شهر سامرا به شهادت رسید و در کنار مرقد پدر بزرگوارش امام هادی (ع) دفن شد. مرقد این دو امام به حرم عسکریین مشهور است و یکی از زیارتگاههای شیعیان در شهر عراق به شمار میرود.
مشهورترین لقب امام حسن عسکری (علیه السلام)
هادی، نقی، زکی، رفیق، خالص و صامت برخی از لقبهای امام حسن عسکری (ع) است ولی مشهورترین لقب ایشان عسکری است. این لقب به اقامت اجباری ایشان در سامرا اشاره دارد. امام یازدهم به دستور حاکم وقت در سامرا تحت مراقبت شدید حکومت قرار داشت و از طریق نمایندگان خاص و از راه نامه نگاری با شیعیان در ارتباط بود. یکی از نمایندگان خاص ایشان که نخستین نایب خاص امام زمان (عج) نیز بود، عثمان بن سعید نام داشت.
مدت امامت امام حسن عسکری (علیه السلام)
امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۵۴ هجری قمری و پس از شهادت امام هادی (ع) در سن ۲۲ سالگی به امامت شیعیان رسید. مدت امامت امام یازدهم ۶ سال بود که در این مدت سه خلیفه عباسی به نامهای معتز عباسی، مهتدی و معتمد به روی کار آمدند. ایشان بیشتر زمان امامت خود را در زندان سپری کردند و یا تحت نظر بودند.